Hanneke: 'Als je jezelf voorbij loopt, kun je helemaal niks meer'

Hanneke (39) zorgt voor haar man Jeroen (42). Hij heeft meerdere operaties ondergaan. Zo is hij geopereerd aan z’n hart en is er een nier verwijderd. Na de operaties nam zijn energie af en kwam hij gedeeltelijk thuis te zitten. Vijf jaar geleden werd er bij een buikoperatie een zenuw in z’n been geraakt. Daardoor loopt hij moeilijk en mag hij niet veel meer doen. “Als hij te veel doet, krijgt hij last van zijn buik en ontstaat het risico op een littekenbreuk. We moeten dus goed luisteren naar het advies, maar soms is dat moeilijk en lastig te accepteren”, vertelt Hanneke.

Positieve kanten

Gelukkig zijn er ook dingen die hij nog wel kan. Op zijn scootmobiel naar buiten, kleine stukjes lopen én werken. “Het ligt nu door de corona even stil, maar hij werkt op vrijwillige basis twee dagen per week bij een winkel in de stad die tweedehands artikelen verkoopt. Daar doet hij onder meer de inkoop en reparaties. Maar van die twee dagen is hij wel moe. En helaas wordt de pijn ook steeds iets erger.”

Taken combineren

Dus doet Hanneke het huishouden grotendeels alleen, naast haar baan als kapster. En natuurlijk helpt ze haar man. “Mantelzorgen is geen keuze; je doet het gewoon. Het is voor mij normaal om hem te helpen. Hij kan weinig zelf. Sokken aantrekken is bijvoorbeeld echt een crime. En bij het douchen ben ik er altijd bij om hem te ondersteunen en te helpen met afdrogen. Ik kan wel naar m’n werk, maar als ik er niet ben, doet hij gewoon niet zo veel.”

Kantelpunt

De combinatie van werk, huishouden en mantelzorg viel Hanneke zwaar. “Op mijn vrije dag ging ik de ene week met m’n vader boodschappen doen en de andere week paste ik op m’n nichtje. Doordat ik bijna fulltime werk, had ik geen vrije dag. Eind vorig jaar merkte ik dat het te veel werd. Ik werd chagrijnig en niks lukte meer. Via mijn zus kwam ik in contact met BredaMantelzorg. Door BordjeVol zag ik dat mijn bordje inderdaad best vol lag. Ik moest echt aan mezelf gaan denken.”

Veranderingen

“Samen met de BredaMantelzorg-medewerker heb ik gekeken wat we konden veranderen. Ik heb met mijn vader en zus gepraat en afgesproken dat ik het oppassen op m’n nichtje en de boodschappen voor mijn vader nu op één dag combineer. Ik vond het best lastig om dat gesprek te voeren. Vooral om ‘nee’ te zeggen tegen m’n vader. Maar achteraf vond ik het knap van mezelf.”
Ook schoof Hanneke met haar werktijden, zodat ze een middag in de week vrij heeft om leuke dingen te doen. Alleen, of samen met Jeroen. En ze spraken af om de huishoudelijke taken meer te verdelen. “De dingen die Jeroen nog wel kan, laat ik hem nu doen. Koken, een beetje opruimen, planten watergeven. Ook heb ik het schoonmaken van het huis nu verdeeld over twee weken. Zo houd ik meer tijd over.”

Tijd voor zichzelf

Hanneke koos bewust voor meer tijd voor zichzelf. Ze is gaan hardlopen en gestart met yoga. “In combinatie met alle andere veranderingen voel ik me nu een stuk rustiger. ” Ze wil andere mantelzorgers dan ook op het hart drukken om zichzelf niet voorbij te lopen. “Je moet als mantelzorger echt ‘nee’ leren zeggen. Je kunt alles wel willen doen, maar als je jezelf voorbij blijft lopen, kun je straks helemaal niks meer.”